...ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΘΕΙΣ!!! >> >> >>Ο πιο φρικτός θάνατος >> >> >> >> Κάποια μέρα, τρεις άντρες στεκόντουσαν στην ουρά μπροστά >>από το >>γραφείο του Αγ. Πέτρου. Ηταν μία ιδιαίτερα δύσκολη μέρα για τον Αγ. >>Πέτρο, >>μιας και τη συγκεκριμένη μέρα είχε πολύ δουλειά το "κατάστημα". >>Ετσι, στον >>πρώτο από τους τρεις ο οποίος φορούσε κουστούμι, ο Αγ. Πέτρος >>αναγκάστηκε να >>πει: >> >>- Ξέρεις, ο παράδεισος κοντεύει να γεμίσει σήμερα, και μου ζητήθηκε >>να βάλω >>μέσα μόνο όσους είχαν φρικτό θάνατο. Για πές μου λοιπόν για το δικό >>σου. >> >>Ο άντρας, παίρνει μία βαθειά ανάσα και αρχίζει να εξιστορεί... >> >>- Για ένα χρονικό διάστημα, υποψιαζόμουν ότι η γυναίκα μου με >>απατούσε. >>Ετσι, μία μέρα αποφάσισα να γυρίσω νωρίτερα σπίτι για να την πιάσω >>στα >>πράσα. Μόλις έφτασα στο διαμέρισμά μου, στον 25ο όροφο, άρχισα να >>ψάνω το >>σπίτι, μιας και ήμουν σίγουρος ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει. Παρ'όλα >>αυτά σε >>καμία από τις συνηθισμένες κρυψώνες δεν βρήκα τίποτα. Τελικά βγήκα >>στο >>μπαλκόνι και όπως ήταν αναμενόμενο, είδα έναν άντρα κρεμασμένο από >>το >>κάγκελο να αιωρείται 25 ορόφους πάνω από τη γη. Χωρίς να το >>καλοσκεφτώ, και >>μέσα σε μεγάλο θυμό, άρχισα να τον χτυπάω με μανία, αλλά ο >>μπάσταρδος δεν >>έπεφτε με τίποτα. Ετσι, επέστρεψα στο διαμέρισμα και πήρα ένα >>σφυρί, με το >>οποίο άρχισα να του χτυπάω τα δάχτυλα. Σε κάποια στιγμή δεν άντεξε >>τον πόνο >>και έπεσε. Παρόλα αυτά, στάθηκε τυχερός γιατί έπεσε στους θάμνους >>και απλά >>ζαλίστηκε. Χωρίς να μπορώ πλέον να συγκρατήσω το θυμό μου, έτρεξα >>στην >>κουζίνα και άρπαξα το ψυγείο. Και έτσι όπως ήταν ζαλισμένος, του το >>πέταξα >>από τον 25ο όροφο στο κεφάλι, σκοτώνοντάς τον ακαριαία. Ολη αυτή η >>ένταση >>και ο θυμός με καταβάλλανε και εκείνη τη στιγμή έπαθα καρδιακή >>προσβολή και >>πέθανα εκεί στο μπαλκόνι. >> >>- Χμ.. αρκετά άσχημη μέρα.. αρκετά φρικτός θάνατος, είπε ο Αγ. >>Πέτρος και >>τον άφησε να περάσει στον παράδεισο. >> >>Ερχεται η σειρά του δεύτερου ο οποίος φοράει φόρμα γυμναστικής. Εν >>συντομία, >>ο Αγ. Πέτρος εξηγεί και σε αυτόν τις συνθήκες που επικρατούν και >>του ζητάει >>να του πει τη δικιά του ιστορία. Ετσι ο τύπος παίρνει και αυτός μια >>βαθειά >>ανάσα και αρχίζει... >> >>- Ηταν μία πολύ παράξενη μέρα. Βλέπετε, έμενα στον 26ο όροφο μιας >>πολυκατοικίας και κάθε μέρα έβγαινα στο μπαλκόνι για γυμναστική. >>Εκείνη τη >>μέρα παραπάτησα και έπεσα από το μπαλκόνι. Για καλή μου τύχη, >>κατάφερα να >>πιαστώ από το κάγκελο του μπαλκονιού του απο κάτω ορόφου. Ηξερα ότι >>αν δεν >>ερχόταν κάποιος να με βοηθήσει, δεν θα άντεχα για πολύ. Σε κάποια >>στιγμή >>είδα έναν άντρα να τρέχει κατα πάνω μου και σκέφτηκα ότι ευτυχώς >>είχα σωθεί, >>μέχρι που ο άντρας άρχισε να με χτυπάει ανελέητα. Κρατήθηκα όσο >>καλύτερα >>μπορούσα, αλλά τότε μπήκε μέσα και γύρισε κρατώντας στα χέρια του >>ένα σφυρί >>με το οποίο άρχισε να μου χτυπάει τα δάχτυλα. Ο πόνος ήταν >>ανυπόφορος, έτσι >>άφησα τα χέρια μου. Για μιά φορά ακόμα στάθηκα τυχερός, και έπεσα >>στους >>θάμνους. Μόλις συνήλθα από την πτώση, πριν προλάβω να σκεφτώ τι >>ακριβώς είχε >>γίνει, ενα ψυγείο έπεσε από τον ουρανό πάνω μου και.. να μαι... >> >>- Χμ, πολύ φρικτός ο θάνατός σου, του απαντάει ο Αγ. Πέτρος και >>χωρίς >>δεύτερη σκέψη τον βάζει μέσα στον παράδεισο. >> >>Σε κάποια στιγμή έρχεται και ο τρίτος ο οποίος είναι εντελώς >>γυμνός. Ο Αγ. >>Πέτρος ζητάει και από αυτόν να του εξιστορίσει τον θάνατό του για >>τους >>προαναφερθείς λόγους. Και εκείνος του λέει... >> >>- Δεν έιμαι σίγουρος.. το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι όμως είναι >>ότι >>κρύφτηκα στο ψυγείο... -----------------------------7d2a020b2c Content-Disposition: form-data; name="Upload"; filename="C:\Τα έγγραφά μου\O_pio_frixtos_8anatos.txt" Content-Type: text/plain ...ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΘΕΙΣ!!! >> >> >>Ο πιο φρικτός θάνατος >> >> >> >> Κάποια μέρα, τρεις άντρες στεκόντουσαν στην ουρά μπροστά >>από το >>γραφείο του Αγ. Πέτρου. Ηταν μία ιδιαίτερα δύσκολη μέρα για τον Αγ. >>Πέτρο, >>μιας και τη συγκεκριμένη μέρα είχε πολύ δουλειά το "κατάστημα". >>Ετσι, στον >>πρώτο από τους τρεις ο οποίος φορούσε κουστούμι, ο Αγ. Πέτρος >>αναγκάστηκε να >>πει: >> >>- Ξέρεις, ο παράδεισος κοντεύει να γεμίσει σήμερα, και μου ζητήθηκε >>να βάλω >>μέσα μόνο όσους είχαν φρικτό θάνατο. Για πές μου λοιπόν για το δικό >>σου. >> >>Ο άντρας, παίρνει μία βαθειά ανάσα και αρχίζει να εξιστορεί... >> >>- Για ένα χρονικό διάστημα, υποψιαζόμουν ότι η γυναίκα μου με >>απατούσε. >>Ετσι, μία μέρα αποφάσισα να γυρίσω νωρίτερα σπίτι για να την πιάσω >>στα >>πράσα. Μόλις έφτασα στο διαμέρισμά μου, στον 25ο όροφο, άρχισα να >>ψάνω το >>σπίτι, μιας και ήμουν σίγουρος ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει. Παρ'όλα >>αυτά σε >>καμία από τις συνηθισμένες κρυψώνες δεν βρήκα τίποτα. Τελικά βγήκα >>στο >>μπαλκόνι και όπως ήταν αναμενόμενο, είδα έναν άντρα κρεμασμένο από >>το >>κάγκελο να αιωρείται 25 ορόφους πάνω από τη γη. Χωρίς να το >>καλοσκεφτώ, και >>μέσα σε μεγάλο θυμό, άρχισα να τον χτυπάω με μανία, αλλά ο >>μπάσταρδος δεν >>έπεφτε με τίποτα. Ετσι, επέστρεψα στο διαμέρισμα και πήρα ένα >>σφυρί, με το >>οποίο άρχισα να του χτυπάω τα δάχτυλα. Σε κάποια στιγμή δεν άντεξε >>τον πόνο >>και έπεσε. Παρόλα αυτά, στάθηκε τυχερός γιατί έπεσε στους θάμνους >>και απλά >>ζαλίστηκε. Χωρίς να μπορώ πλέον να συγκρατήσω το θυμό μου, έτρεξα >>στην >>κουζίνα και άρπαξα το ψυγείο. Και έτσι όπως ήταν ζαλισμένος, του το >>πέταξα >>από τον 25ο όροφο στο κεφάλι, σκοτώνοντάς τον ακαριαία. Ολη αυτή η >>ένταση >>και ο θυμός με καταβάλλανε και εκείνη τη στιγμή έπαθα καρδιακή >>προσβολή και >>πέθανα εκεί στο μπαλκόνι. >> >>- Χμ.. αρκετά άσχημη μέρα.. αρκετά φρικτός θάνατος, είπε ο Αγ. >>Πέτρος και >>τον άφησε να περάσει στον παράδεισο. >> >>Ερχεται η σειρά του δεύτερου ο οποίος φοράει φόρμα γυμναστικής. Εν >>συντομία, >>ο Αγ. Πέτρος εξηγεί και σε αυτόν τις συνθήκες που επικρατούν και >>του ζητάει >>να του πει τη δικιά του ιστορία. Ετσι ο τύπος παίρνει και αυτός μια >>βαθειά >>ανάσα και αρχίζει... >> >>- Ηταν μία πολύ παράξενη μέρα. Βλέπετε, έμενα στον 26ο όροφο μιας >>πολυκατοικίας και κάθε μέρα έβγαινα στο μπαλκόνι για γυμναστική. >>Εκείνη τη >>μέρα παραπάτησα και έπεσα από το μπαλκόνι. Για καλή μου τύχη, >>κατάφερα να >>πιαστώ από το κάγκελο του μπαλκονιού του απο κάτω ορόφου. Ηξερα ότι >>αν δεν >>ερχόταν κάποιος να με βοηθήσει, δεν θα άντεχα για πολύ. Σε κάποια >>στιγμή >>είδα έναν άντρα να τρέχει κατα πάνω μου και σκέφτηκα ότι ευτυχώς >>είχα σωθεί, >>μέχρι που ο άντρας άρχισε να με χτυπάει ανελέητα. Κρατήθηκα όσο >>καλύτερα >>μπορούσα, αλλά τότε μπήκε μέσα και γύρισε κρατώντας στα χέρια του >>ένα σφυρί >>με το οποίο άρχισε να μου χτυπάει τα δάχτυλα. Ο πόνος ήταν >>ανυπόφορος, έτσι >>άφησα τα χέρια μου. Για μιά φορά ακόμα στάθηκα τυχερός, και έπεσα >>στους >>θάμνους. Μόλις συνήλθα από την πτώση, πριν προλάβω να σκεφτώ τι >>ακριβώς είχε >>γίνει, ενα ψυγείο έπεσε από τον ουρανό πάνω μου και.. να μαι... >> >>- Χμ, πολύ φρικτός ο θάνατός σου, του απαντάει ο Αγ. Πέτρος και >>χωρίς >>δεύτερη σκέψη τον βάζει μέσα στον παράδεισο. >> >>Σε κάποια στιγμή έρχεται και ο τρίτος ο οποίος είναι εντελώς >>γυμνός. Ο Αγ. >>Πέτρος ζητάει και από αυτόν να του εξιστορίσει τον θάνατό του για >>τους >>προαναφερθείς λόγους. Και εκείνος του λέει... >> >>- Δεν έιμαι σίγουρος.. το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι όμως είναι >>ότι >>κρύφτηκα στο ψυγείο...